top of page

Aan mijn 4-jarige Otis.

Mijn lieve kleine Otie… Hier zou je me meteen al onderbreken: “Ik ben wel al groot he!” en gelijk heb je. Bij deze, mijn lieve grote Otie, speciaal voor je verjaardag: wat ik zo leuk aan je vind:

Ik hou van hoe je zo spontaan “Ja mama, goed idee!” kan zeggen, hoe je je lieflijk in de zetel tegen me aan kan komen leggen.


Ik hou van “Wil je me helpen?” en van “Ik ben al groot hoor!” Van compromis “Eén schoen dan?” en hoe ik steeds zwicht daarvoor.


Ik hou van elke avond een verhaaltje en van de vele knuffels achteraf. Ik hou nu al van je humor, al ontloop je zo soms straf.


Ik hou van hoe je -nu nog- doet alsof: “Ik wil geen zoentjes, pak me dan!” en hoe je zo traag wegloopt dat ik niet anders kan.


Ik hou van neuze-neuze en zelfs van “prottie-protties” op mijn wang. Ik hou van hoe je zonder lichtje helemaal niet slapen kan.


Ik hou van je kapoenenstreken die je afwisselt met schattigheid, van hoe je stout zijn oplost met “Maar ik was mijn geheugen kwijt!”


Ik hou van je zien opgroeien al is dat soms met veel kabaal. Ik hou van hoe trots ik op je ben Ik hou van je – helemaal.

bottom of page